Bisfenol A (BPA) pas echt gevaarlijk na afbraak

Bisfenol A (BPA) wordt pas echt gevaarlijk nadat het is afgebroken - Een aantal weken terug was er veel te doen over de stof Bisfenol A; een stof die veel gebruikt wordt als beschermende coating in blikjes en flesjes . Het werd ook gebruikt bij de fabricatie van babyflesjes; dit heeft de EU echter verboden vanwege de hormoonverstorende eigenschappen van BPA.

Overgewicht

Onder andere op nu.nl verscheen een artikel over het verband tussen bpa en obesitas bij kinderen. Volgens een studie van de New York University School of Medicine waarin de urine van 3000 kinderen werd onderzocht, bleken de kinderen met de hoogste concentraties bisfenol A in hun urine 2,6 keer zoveel kans op overgewicht te hebben dan kinderen met de laagste concentratie bpa in hun urine.

Hoe werkt het?

Nadat bisfenol A het lichaam is binnengetreden begint het met de verstoring van de hormoonhuishouding. BPA lijkt structureel op het lichaamseigen estradiol, één van de drie oestrogenen die in ons lichaam voorkomt. Een teveel aan estradiol wordt gelinkt aan overgewicht en andere chronische ziekten. Wat BPA doet is zich binden aan de oestrogeen receptor, iets wat normaal de taak van estradiol is. als BPA zich eenmaal gebonden heeft aan deze receptor, kan estradiol dit niet meer doen. Hierdoor neemt de hoeveelheid vrije estradiol dus toe, en de kans op overgewicht ook.

 Afbraakproduct

Onderzoekers aan de UC San Diego School of Medicine hebben met behulp van 3d imaging ontdekt dat een afbraakproduct van bisfenol A zich veel beter aan de oestrogeenreceptor hecht dan BPA zelf.

De rode puntjes zijn de contactpunten van de stoffen met de receptor. De ‘handjes’ waarmee zij de receptor vastgrijpen. Dit ‘vastgrijpen’ aan een receptor is cruciaal voor de biologische activiteit van het hormoon. BPA is veel korter dan estradiol, en kan dus maar met 1 ‘hand’ de receptor vastgrijpen: er zal dus veel misgegrepen worden. MBP, een metaboliet van bisfenol A, is echter veel langer dan BPA zelf, en kan dus makkelijker met beide handen de receptor vastpakken, waardoor MBP biologisch gezien veel actiever is dan BPA (tot wel 1,000 keer meer potent).

Nut?

De onderzoekers denken dat MBP gebruikt kan worden als blauwdruk om middelen te ontwikkelen die zich met hoge affiniteit binden aan de oestrogeenreceptor, om deze te onderdrukken, en zo bijvoorbeeld overgewicht te bestrijden.